miércoles, 27 de abril de 2016

MARTÍN CODAX [18.545]

El Pergamino Vindel. CANTIGAS DE AMIGO
(Pierpont Morgan Library, New York, Vindel MS M979).


Martín Codax

Martín Codax fue un trovador gallego, posiblemente de Vigo, por las continuas referencias a dicha ciudad en sus poemas, de entre mediados del siglo XIII y comienzos del siglo XIV. Apenas existen datos sobre la identidad del personaje.

El corpus literario a él atribuido se limita a siete cantigas de amigo que figuran en los cancioneros de lírica galaicoportuguesa y en el Pergamino Vindel, en el que figura su nombre como autor de las composiciones. El descubrimiento de este pergamino fue fruto del azar: en 1914 el bibliógrafo Pedro Vindel lo encontró en su biblioteca, sirviendo de guarda interior a un ejemplar del De officiis de Cicerón.

Los poemas de Martín Codax que figuran en el pergamino son los siguientes (sin título, se citan por su primer verso):

Ondas do mar de Vigo
Mandad'ei comigo ca ven meu amigo
Mia yrmana fremosa treides comigo
Ay Deus se sab'ora meu amado
Quantas sabedes amar amigo
En o sagrad' e Vigo (Solo texto, sin notación musical)
Ay ondas que eu vin veer

Gracias al pergamino Vindel, se conserva también la notación musical de estas composiciones.
Se le dedicó el Día de las Letras Gallegas del año 1998 (junto con Xohán de Cangas y Mendinho).




Ay Deus, se sab' ora meu amigo

Ay Deus, se sab' ora meu amigo
cum' eu senneira penis en Vigo!
E vou namorada.

Ay Deus, se sab' ora meu amado
com' eu en Vigo senneira manno!
E vou namorada.

Com' eu senneira estou en Vigo,
e nullas gardas non ei comigo!
E vou namorada.

Com' eu senneira en Vigo manho,
e nullas gardas migo non trago!
E vou namorada.

E nullas gardas non ei comigo,
ergas meus ollos que choran migo!
E vou namorada.

E nullas gardas migo non trago,
ergas meus ollos que choran ambos!
E vou namorada.


Ay Dios, si supiese ahora mi amigo

¡Ay Dios, si supiese ahora mi amigo
cuán sola estoy en Vigo!
Y tan enamorada.

¡Ay Dios, si supiese ahora mi amado
cuán sola en Vigo me hallo!
Y tan enamorada.

¡Cuán sola estoy en Vigo,
y a nadie tengo conmigo!
Y tan enamorada.

¡Cuán sola en Vigo me hallo,
y a nadie conmigo traigo!
Y tan enamorada.

¡Y a nadie tengo conmigo,
salvo mis ojos que lloran conmigo!
Y tan enamorada.

¡Y a nadie conmigo traigo,
salvo mis ojos que lloran ambos!
Y tan enamorada.



Ai ondas que eu vin ver

Ai ondas que eu vin veer,
se me saberedes dizer
por que tarda meu amigo sen min.

Ai ondas que eu vin mirar,
se me saberedes contar
por que tarda meu amigo sen min.



Ay olas que vine a ver

 Ay, olas que vine a ver, 
si me supierais decir 
por qué tarda mi amigo sin mí

Ay, olas que vine a mirar, 
si me supierais contar 
por qué tarda mi amigo sin mí


Ondas do mar de Vigo

Ondas do mar de Vigo,
se vistes meu amigo?
E ai Deus!, se verra cedo?

Ondas do mar levado,
se vistes meu amado?
E ai Deus!, se verra cedo?

Se vistes meu amigo,
o por que eu sospiro?
E ai Deus!, se verra cedo?

Se vistes meu amado,
por que ei gran coidado?
E ai Deus!, se verra cedo?



Olas del mar de Vigo

Olas del mar de Vigo,
¿Visteis a mi amigo?
¡Ay Dios! ¿vendrá pronto?

Olas del mar agitado,
¿Visteis a mi amado?
¡Ay Dios! ¿Vendrá pronto?

¿Visteis a mi amigo,
aquél por quien yo suspiro?
¡Ay Dios! ¿Vendrá pronto?

¿Visteis a mi amado,
quien me tiene tan preocupada?
¡Ay Dios! ¿Vendrá pronto?



Mandad'ei comigo

Mandad'ei comigo,
ca ven meu amigo.
E irei, madr' a Vigo

Comigo'ei mandado,
ca ven meu amado.
E irei, madr' a Vigo

Ca ven meu amigo
e ven san' e vivo.
E irei, madr' a Vigo

Ca ven meu amado
e ven viv' e sano.
E irei, madr' a Vigo

Ca ven san' e vivo
e d'el rei amigo
E irei, madr' a Vigo

Ca ven viv' e sano
e d'el rei privado.
E irei, madr' a Vigo



Un mensaje he recibido

Un mensaje he recibido, 
que viene mi amigo. 
E iréi, madr, a Vigo

Conmigo tengo un mensaje, 
que viene mi amado. 
E iréi, madre, a Vigo

Que viene mi amigo,
y viene sano y vivo. 
E iréi, madre, a Vigo

Que viene mi amado 
y viene vivo y sano. 
E iréi, madre, a Vigo

Que viene sano y vivo. 
y del rey amigo. 
E iréi, madre, a Vigo

Que viene vivo y sano 
y del rey favorito. 
E iréi, madre, a Vigo



Mia irmana fremosa

Mia irmana fremosa, treides comigo
a la ygreia de Vigo, u e o mar salido.
E miraremos las ondas.

Mia irmana fremosa, treides de grado
a la ygreia de Vigo, u e o mar levado.
E miraremos las ondas.

A la ygreia de Vigo, u e o mar salido,
e verra i mia madre e o meu amigo.
E miraremos las ondas

A la ygreia de Vigo, u e o mar levado,
e verra i mia madre o meu amado
E miraremos las ondas.



Hermosa hermana mía

Hermosa hermana mía, vente conmigo
a la iglesia de Vigo, donde está el mar agitado.
Y miraremos las olas.

Hermosa hermana mía, vente de buen grado
a la iglesia de Vigo, donde está el mar enfurecido.
Y miraremos las olas.

A la iglesia de Vigo, donde está el mar agitado,
allí vendrá, madre, mi amigo
Y miraremos las olas.

A la iglesia de Vigo, donde está el mar enfurecido,
allí vendrá, madre, mi amado
Y miraremos las olas.



Quantas sabedes amar amigo

Quantas sabedes amar amigo
treides comig' a lo mar de Vigo.
E bannar nos emos nas ondas!

Quantas sabedes d´amor amado,
treides comig' a lo mar levado.
E bannar nos emos nas ondas!

Treides comig' a lo mar de Vigo
e veeremos lo meu amigo.
E bannar nos emos nas ondas!

Treides comig' a lo mar levado
e veeremo' lo meu amado.
E bannar nos emos nas ondas!


Cuantas sabéis amar a un amigo

Cuantas sabéis amar a un amigo
venid conmigo al mar de Vigo.
¡Y nos bañaremos en las olas!

Cuantas sabéis de amor amado,
venid conmigo al mar agitado.
¡Y nos bañaremos en las olas!

Venid conmigo al mar de Vigo
y veremos a mi amigo.
¡Y nos bañaremos en las olas!

Venid conmigo al mar agitado
y veremos a mi amado.
¡Y nos bañaremos en las olas!



Eno sagrado, en Vigo

Eno sagrado, en Vigo
baylava corpo velido.
Amor ei.


En lo sagrado, en Vigo

En lo sagrado, en Vigo,
bailaba un cuerpo garrido.
Amor tengo.

Amor tengo.
Bailaba un cuerpo garrido,
que un amigo. tengo.

Bailaba un cuerpo delgado
Amor tengo.

Que nunca tuviera un amigo,
salvo en lo sagrado, en Vigo.
Amor tengo.

Que nunca un amado,
salvo en Vigo, sagrado.
Amor tengo.




.

No hay comentarios:

Publicar un comentario