J. B. Charles
(Zwolle, 1910 - Leiden, HOLANDA 1983)
J. B. Charles es el pseudónimo que adoptó para publicar Willem Nagel y que es, a la vez, el alias con que combatió en la Resistencia neerlandesa contra la ocupación nazi. Títulos de algunos de sus libros, ninguno de los cuales se ha traducido al español, son Sigue hacia atrás la huella, Disculpe mi mano zurda, Mi pequeña guerra fría, La esposa de Júpiter, En Francia pienso en mi padre y La mar verde es mi amiga.
Este poema es inédito en español.
Traducción: Ricardo Bada
Al Dr. Hans Joseph Maria Globke,
trece años colaborador de Hitler,
catorce años colaborador de Adenauer.
Imagínense una muchacha de Polonia,
está desnuda y de pie sobre una silla,
está allí desde hace casi una hora.
Y la silla está al frente del gran patio,
y llamados al gran patio de recuento
están los prisioneros de Neuengamme.
Por delante del frente de los malolientes,
de los hombres por completo desahuciados
de todas partes de Europa,
se pasea un oficial corpulento,
arriba y abajo, como un dios
con limpísimas botas refulgentes.
Ahora imagínense: una vez al pasar
delante de la silla, guiña un ojo
a la muchacha desnuda de pie encima,
y sucede lo increíble: la muchacha,
con las manos atadas a la espalda,
en la cara le escupe al oficial.
Y este, enfurecido, patea el escabel
bajo la muchacha y se tensa una cuerda;
la chica cuelga y miles la ven morir.
Y ahora esto. Aquel oficial es hoy
juez en Bielefeld, Wurzburgo,
Aquisgrán, Mannheim o Münster.
“¡Eso es una infamia!” grita alguien,
“¡El oficial de las SS era otro! Ahora tiene
un restaurante elegante en Bremen.
El juez de quien nos habla
tan solo hizo las leyes
o firmó las sentencias”.
“Discúlpenme el error; pero entonces
también la muchacha de la silla, al escupirle
en la cara, se equivocó de señor alemán”.
Een pools meisje staande op een stoel
Una muchacha polaca parada sobre una silla
voor dr. Hans Joseph Maria Globke,
dertien jaar medewerker van Hitler,
veertien jaar medewerker van Adenauer.
Stel u voor een meisje uit Polen:
zij is naakt en zij staat op een stoel,
daar staat zij al bijna een uur.
En die stoel staat voor de appelplaats
en op de appelplaats aangetreden
staan de gevangenen van Neuengamme.
Voor het front van de stinkende
voor de hel opgeschreven mannen
uit alle delen van Europa
loopt een krachtiggevoede officier
op en neer als een god met
glimmend gepoetste laarzen.
Nou stel u dus voor: één keer dat hij langs
de stoel komt mikt hij een knipoog
naar het meisje dat naakt op de stoel staat
en het ongelooflijke gebeurt:
het meisje, de polsen gebonden op de rug,
spuugt de officier in zijn gezicht!
En deze, razend, trapt de kruk
onder het kind weg en het koord spant:
zij hangt, en duizenden zien haar sterven.
En nu komt het. Deze officier is vandaag
rechter in Bielefeld, Würzburg,
Aken, Mannheim of Münster.
“Dit is infaam”, roept hier iemand,
“die ss-officier was een ander! Die heeft
nu in Bremen een net restaurant.
De rechtsgeleerde die jij bedoelt
heeft alleen de wetjes gemaakt
of de vonnissen getekend!”
“Verontschuldig dan mijn fout; maar
dan spuwde ook het meisje op de stoel
de verkeerde Duitse meneer in zijn gezicht”.
http://www.elcoloquiodelosperros.net/numero29/esp29na.html
No hay comentarios:
Publicar un comentario