PAUL VAN OSTAIJEN
Paul van Ostaijen (22 febrero 1896 a 18 marzo 1928) fue un poeta y escritor belga.
Apodo
Van Ostaijen nació en Amberes. Su apodo era el señor de 1830, derivado de su costumbre de caminar por las calles de Amberes vestido como un dandi de ese año.
Su poesía muestra influencias del modernismo, expresionismo, dadaísmo y principios del surrealismo, pero el estilo de Van Ostaijen es muy particular.
Flamingant
Van Ostaijen fue un activo flamingant, un partidario de la independencia de Flandes. Debido a su participación en Flamenco activismo durante la Primera Guerra Mundial, tuvo que huir a Berlín después de la guerra. En Berlín -uno de los centros del dadaísmo y el expresionismo- conoció a muchos otros artistas. Él también luchó con una crisis mental grave.
A su regreso a Bélgica, Van Ostaijen abrió una galería de arte en Bruselas. Murió de tuberculosis en 1928 en un sanatorio en Miavoye-Anthée, en las valonas Ardenas.
El poeta checo Ivan Wernisch quedó tan impresionado por "el genio de van Ostaijen" que aprendió holandés para ser capaz de traducirlo. Su traducción fue publicada como gnómů Tanec, Danza de los gnomos, en 1990.
Poesía
Music hall (1916)
Het sienjaal ( The signal , 1918)
Bezette stad ( Occupied city , 1921)
Feesten van Angst en Pijn ( Feasts of Fear and Pain , written 1921, published posthumously)
Nagelaten gedichten ( Posthumous poems , published posthumously in 1928)
De los Poemas póstumos:
Zelfmoord des Zeemans
De zeeman
hij hoort de stem der Loreley
hij ziet op zijn horloge
en springt het water in
[The Sailor's Suicide
The sailor
he hears the call of the Loreley
he looks at his watch
and jumps into the water]
Otras publicaciones
De trust der vaderlandsliefde ( The trust of patriotism , 1925, grotesques )
Gebruiksaanwijzing der lyriek ( Manual of lyrics , 1926, lecture)
Het bordeel van Ika Loch ( Ika Loch's brothel , 1926, grotesques)
De bende van de stronk ( The stump gang , 1932, grotesques)
Traducción de M. Negrón
Sus ojos o el deseo bien usado
Ojos giran luces
luces llamean lejanías
países donde arde una pira
a mi
me quema una llama
a mi
y callada tiembla lo desconocido
miraestrellas me miran a mi esperando
que yo viaje
Pero nunca prendo la llama de la pira lejana
Haar ogen of de goed gebruikte wensvorm
Ogen wentelen lichten
lichten laaien landen
in de verte brandt een vuur
mij
vlamt een gloed
mij
en stil trilt het onbekende
sterrenwachten wachten mij
dat ik reize
Ik vat nooit de vlam van het vuur in de verte
Marc saluda las cosas por la mañana
Buenos días hombrecito de la bici en el jarrón con el tulipán
tan tan
buenos días silla en la mesa
buenos días pan encima de la mesa
buenos días pescador-pez con la pipa
y
buenos días pescador-pez con la gorra
gorra y pipa
del pescador-pez
adiós
Adió-ós pez
adiós querido pez
adiós pequeño pececito mío
Marc groet ‘s morgens de dingen
Dag ventje met de fiets op de vaas met de bloem
ploem ploem
dag stoel naast de tafel
dag brood op de tafel
dag visserke-vis met de pijp
en
dag visserke-vis met de pet
pet en pijp
van het visserke-vis
goeiendag
Daa-ag vis
dag lieve vis
dag klein visselijn mijn
Mélopée
Bajo la luna se desliza el largo río
Sobre el largo río se desliza cansada la luna
Bajo la luna sobre el largo río la canoa se desliza hacia el mar
Por los altos juncales
por las bajas praderas
la canoa se desliza hacia el mar
la canoa se desliza con la luna deslizadiza hacia el mar
Así son compañeros hacía el mar la canoa la luna y el hombre
Por qué la luna y el hombre se deslizan los dos juntos hacia el mar
tan sumisos
Mélopée
Onder de maan schuift de lange rivier
Over de lange rivier schuift moede de maan
Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee
Langs het hoogriet
langs de laagwei
schuift de kano naar zee
schuift met de schuivende maan de kano naar zee
Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man
Waarom schuiven de maan en de man getweeën gedwee
naar de zee
Mythos
Una mano eminente está metida en la noche
y está metida ante la noche
ya que la noche es solo ese azul
al final de mis ojos
y ante la noche azul pasa una paloma blanca
si tu ves por la calle pasar delante de ti
una liebre blanca ¡ojo!
traspasa tu vida
de una escala a otra
y no sabes
lo que significa eso
Mythos
Een hoge hand steekt in de nacht
en zij steekt vóór de nacht
omdat de nacht alleen is gene blauwheid
aan 't einde van mijn ogen
en vóór de blauwe nacht schuift één witte duif
zo een witte haas schuift voor uw ogen
over de straat neem u in acht
hij draagt uw leven over
van de ene schaal naar de andere
en gij weet niet
wat dit beduidt
Polka insignificante
Arlequín está en azul verdoso
y rosa raído lleva Colombine
el jardín es grande los árboles altos
destaca el rojo rojísimo de un arce
contra el verde oscurísimo de los pinos
nosotros hacemos pasos pequeños
– cómo sientes la grava bajo tus zapatillas de satén –
el traje de Arlequín es azul verdoso
para que haga juego con el rosa raído de Colombine
y sea como la sombra de su pelo ceniciento
cuando el sol lo alumbra
pequeña Colombine mis pasos son incluso más pequeños
más pequeños
que
Onbeduidende polka
Een Arlequin in watergroen
versleten roze draagt Colombine
de hof is groot de bomen hoog
het roodste rood van de ahorn
op 't diepste groen van dennen
wij stappen kleine stappen
– hoe is de kiezel scherp aan uw satijnen schoen –
het pak van Arlequin is watergroen
opdat het passe bij 't versleten roze van uw rok
en als de schaduw zij van uw assen haar
wanneer de zon dáárin
kleine Colombine mijn stappen zijn nog kleiner
nog kleiner
dan
Paisaje joven
Así las dos están casi inmóviles en la pradera
La chica que pende a plomos de una cuerda que cuelga del cielo
acaricia con su larga mano el lomo recto y alargado de la cabra
mientras ésta lleva a sus delgadas patas la tierra al revés
Contra su delantal a cuadros blancos y negros
la chica que yo – jugando con mi soledad –
llamo Úrsula
aprieta una amapola
No hay palabras que sean tan graciosas
como los anillos en los cuernos del cebú
ni tan curtidas por el tiempo – como una piel de cebú –
capaces de absorber su valor desnudamente
Palabras así reuniría yo de buena gana en una gavilla
para la chica de la cabra
Más allá de mis manos
mis manos buscan
mis otras manos
sin parar
Jong landschap
Zo staan beiden bijna roerloos in de weide
Het meisje dat loodrecht aan een touw des hemels hangt
legt hare lange hand op de lange rechte lijn der geit
die aan haar dunne poten de aarde averechts draagt
Tegen haar wit en zwart geruite schort
houdt het meisje dat ik Ursula noem
– in 't spelevaren met mijn eenzaamheid –
een klaproos hoog
Er zijn geen woorden die zo sierlijk zijn
als ringen in zeboehorens
en tijdgetaand – zoals een zeboehuid –
hun waarde bloot naar binnen schrokken
Zulke woorden las ik gaarne tot een garve
voor het meisje met de geit
Over de randen van mijn handen
tasten mijn handen
naar mijn andere handen
onophoudelijk
Sonidos en la noche
Debe de haber unas fincas blancas más allá de la línea
donde los campos azules colindan con la luna
en la noche oyes de carreteras lejanas el traqueteo
de los cascos de los caballos
lo oyes todo en una alucinación callada
de lejanas fuentes lunares de repente brota agua
– de repente oyes el brotar
de agua nocturna –
los caballos beben aprisa
y relinchan
luego suena otra vez su trote cuando regresan a la cuadra
Avondgeluiden
Er moeten witte hoeven achter de zoom staan
van de blauwe velden langs de maan
's avonds hoort gij aan de verre steenwegen
paardenhoeven
dan hoort gij alles stille waan
van verre maanfonteinen zijpelt plots water
– gij hoort plots het zijpelen
van avondlijk water –
de paarden drinken haastig
en hinniken
dan hoort men weer hun draven stalwaarts
Geología
Mares profundos rodean la isla
mares profundos y azules rodean la isla
no sabes
si la isla pertenece a las estrellas allí arriba
no sabes
si la isla pertenece al eje terrestre
mares profundos
mares profundos y azules
que la sonda baje
que la sonda busque
que busque bajando
y baje buscando
buscando su propia búsqueda
y siga
bajando
y siga
buscando
mares profundos
mares azules
mares profundos y azules
mares profundamente azules
bajar
buscar
a las estrellas invertidas
dos veces azul
y dos veces insondables
Cuándo encontrará la sonda azul
en el mar azul
el alga verde
y el arrecife de coral
Un animal que en la vida busca sin parar una paz imaginada
– una alucinación de mil células milenarias –
como un animal que busca y solo encuentra en sus dedos
ciegos el repetir del hacer ya hecho
como un animal así
así baja la sonda
del marinero
Si este bajar tuviera que pasar rozando tus ojos no conocerías
vaciedad más grande
Geologie
Diepe zeeën omringen het eiland
diepe blauwe zeeën omringen het eiland
gij weet niet
of het eiland van de sterren is daarboven
gij weet niet
of het eiland van de aardas is
diepe zeeën
diepe blauwe zeeën
dat het lood zinkt
dat het lood zoekt
dat het zinkend zoekt
en zinkt zoekend
zoekend zijn eigen zoeken
en al maar door
zinkt
en al maar door
zoekt
diepe zeeën
blauwe zeeën
diepe blauwe zeeën
diepblauwe zeeën
zinken
zoeken
naar de omgekeerde sterren
tweemaal blauw
en tweemaal bodemloos
Wanneer vindt het blauwe lood
in de blauwe zee
het groene wier
en het koraalrif
Een dier dat door het leven jaagt naar een gedachte vrede
– een wanen in duizend duizendjarige cellen –
gelijk een dier dat jaagt en aan zijn blinde vingers vindt
alleen het herhalen van het gedane doen
gelijk een dier zo
zo zinkt het lood
van de zeeman
Moest dit zinken langs uw ogen zijgen gij kende niet
een groter leegheid
Poema
Pon tu cabeza de tal manera en mi brazo
que de tu frente a tu boca mi mirada pase
por el puente de tu nariz
Pon tu cabeza así
yo pondré mi mano en tu boca
no te asustes
Gedicht
Leg uw hoofd zo in mijn arm
dat van uw voorhoofd naar uw mond mijn blik schuive
over de kam van uw neus
Leg uw hoofd zo
ik leg op uw mond mijn hand
wees gerust
________________________________
Sobre el traductor, M. Negrón
Negrón publica como traductor, poeta, aforista y ensayista, tanto en holandés como en castellano. Es de procedencia holandesa y reside desde 1998 en España. En 2012 publicó La piedra (pedirlapiedra@outlook.com) que forma la primera parte de una pentalogía aforística-ensayística en progreso, titulada La ciudad eléctrica.
.
No hay comentarios:
Publicar un comentario