Sonja Manojlović
Nació en el año 1948 en Zagreb, Croacia.
Estudió en la Facultad de Filosofía de Zagreb Filosofía y Literatura comparada.
OBRA:
- Tako prolazi tijelo, pjesme, 1965;
- Davnog stranca ljubeći, pjesme,1968;
- Sarabanda, pjesme,1969;
- Jedan espresso za Mariju, pjesme, 1977;
- Mama, ja sam don Juan, kratke proze, 1978.
- Civilne pjesme, pjesme,1982;
- Babuška, pjesme,1987;
- Njen izlog darova, pjesme,1999;
- Vješturkov tanac, pjesme, 2001.
- Upoznaj Lilit, izabrane pjesme, 2002., 2003.
- Čovječica, pjesme, 2005.
Las mujeres, lugar común
Las mujeres bellas siempre se desnudan,
ellas siempre tienen calor,
son nobles las gotas de emoción en sus labios
La ciudad patea en el sitio, hacia dónde se encaminan,
La comitiva es larga,
con los brazos estirados
hacen fila en cualquier sitio,
nadie reconoce a nadie
Desde sus vestidos se elevan minúsculos
platillos voladores,
discos vertebrales despegan oblicuos desde la cintura,
caricias crujientes
desde el interior
el dedo señala
la alegría,
una nube tras otra
en la que viven
esparcidas en secretos pequeños,
pero nunca un por qué,
las reciben poemas de dos o tres saltos,
harapos enjutos, fondos del mar
Traducción de Pau Sanchis i Ferrer
Esposa, scriptura continua
A mí ni una palabra,
crezco desde una blancura
de casas felices,
soy una novia eterna, hueca y emocionada,
harta de los juguetes, los quema y lame
¿Pero dónde están, quiénes son los invitados?
Ahorcados en el vacío, los salvo del silencio,
es blanco, todo es blanco
en el ojo del observador de los hogares felices,
No corrijo las palabras, ni el vacío de su eco
¿Qué ha hecho?
¿Se ha escondido?
¿Ha abierto la puerta, ha caído cien,
doscientos años abajo,
ha abierto la ventana, ha alzado el vuelo?
El texto fluye sobre el texto,
y se empapa de todo,
llueve, brilla
Traducción de Pau Sanchis i Ferrer
Si se empalma una garrapata
Si se empalma a una garrapata,
dicen, echa aceite –eso la ahogará,
le aflojará las patas, caerá sola
o arráncala rápido de la piel viva de todos,
con cuidado de no romperle la cabeza y las extremidades
Pinzas, asas varias, conocimientos quirúrgicos, sí,
pero, nada es tan claro como el simple propósito
cuando son las doce menos cinco,
de que hay que aflojar un poco
Por eso la agarras sabiamente entre el pulgar y el índice,
la giras hacia la izquierda, a las diez, para agitarle las patas,
la devuelves a las doce, y te giras hacia las dos
ella se relaja para reforzar su posición,
y tú la devuelves de nuevo a las doce
y, si quieres, con un grito de victoria
la sacas hacia arriba
y también:
quema, sin temer por ella,
la guirnalda de sus patas
alrededor de su boca hambrienta,
perfora y entierra su bolsita corporal
como si, en su interior, nunca la hubiera condensado
Traducción de Pau Sanchis i Ferrer
Los muertos futuros
¡Cuidado!
Aquí están los muertos futuros,
difíciles de percibir, y ocultos
Pueden explotar al menor contacto,
nunca debéis tocarlos
No les tiréis nada
respetad las señales de peligro
No os acerquéis
Si los veis,
decidlo enseguida, enseguida colocad solos la señal
de reconocimiento,
los carteles,
los montones,
multicolores,
en cruz
Traducción de Pau Sanchis i Ferrer
http://www.arquitrave.com/i
Sjela sam na kamen izloživši se
i strah je ušao u mene
zatim raspoznah cestu ne izustivši ni riječ razloga
ograničenu tijelom nagoni me na uzmak licem prema zemlji
I dok te grlim ljubavi moja
ti si smrt daleka
u dubokoj noći na te čeka zemlja bijela
ljubavi moja
kad te grlim ti si smrt daleka
Molitva naša s molitvom bogova se bori
dok se noću bijelim krilom oko hrama
glasaju leptiri
ptica protiv neba, riba protiv mora
i tijelo protiv svijeta živi
Jedan espresso za Mariju
Oni bez doma, oni s espressom iza svake riječi
konačno moraju stati, u oazi vremena i stakla
postoji način da se grad izliječi
vlastitom morom što nas je zauvijek takla
U besanici, u ovom otorinolaringološkom nutkanju senzibiliteta
oni se odriču: riječi vladar jer iza nje krije se
riječi kraljevstvo, iza nje bilo je, i riječ sveta
oružje, neka nestane, neka je nije jer smije se
Riječi istina, putovanje, prostor, ta brzovozna metafora,
ejaculatio praecox uma. Jedan espresso za Mariju!
Noć je nad gradom razapeta, skoro će zora.
Tijela ravnodušno uzlaze u san. Za Mariju,
za Mariju, što je, dakle, ostalo?
Ostao je grad, grad, grad.
Jutro je svježe
O - aoristi! Obrtanje tijela
Žablje izvinuće kralježaka - stopala uz glavu
priljubljena
A sada hitnut kotač nestaje na horizontu
Sad švićkaju konsonanti!
U crnoj rupi vokal bdi
Na vršku igle spi
Ima li spol vlastito ime umilni smisao
dobra i zla
Mi uzdižemo kult motrenja
Šćućuren u povijesti
Šćućuren u povijesti zar ne
u obrtnim vratima kavane
sa stopalom smjerenim u kružni tok
- tu rame je druga!
Kad njena njuška blisne
i oblizne
u magnovenju
šćućureni srh
Kad njen ljubazni gelerski kažiprst
rasprskavajuć se
promaši mene
al čeljust okrzne
ko jedno da smo
teturajuć kroz grad
zar reče
Prirodo, Majko, ja te mrzim!
Odloži redenik Uvijek je tu
Taj u hlačama boje mašinke
Ta luđakinja od gleđi
na rasvijetljenoj ponjavi
Isceren na pramcu barbarogenije radi
za nas
Ko sitna pljeva na pleća mu pala
šćućureni šutke mi ručamo mi večeramo
Siromasi kuća mala veslamo
Gle grad Gle ljudi
Ozaren!
u olujnoj juhi
planktonski žad
Pjesnici pišu erotsku poeziju
1
Ulučujem zgodu, oturujem biografsku metodu
snažnom nogom intelekta;
Jednoga dana u raskoši književnosti čiste
o, tijelo moje, drvce drobno,
kakvo si bilo nitko neće znati
ako sad prešutim tajne slabomlazne krvce.
San sebe zatri! San o sebi kititi je hora.
Grančicu vidiš gdje bi krošnja billa? Riječ je snažna,
beslovesna.
Ti, svetska barabo! Snatri!
Turi metafora!
Riječi
Uporno vrve
u istom smjeru
ako im ne kažem
u bijelom snu pristajem na sve
izranja okata galaksija
sisanče kipućeg mlijeka
njuška i pipa
u tom slijepom dodiru ponekad me ima
a ipak sam s onim s kim sam
i učinit ću ono što sam naumila
Abel i Kain
A da su mi i rekli
kakvu jednostavnu stvar
u mnoštvu prigodnih riječi
dovela bi me opet, šutke i pravo
do dva brata uboga
Trenutak prije nego što od zadnjeg postane
prvi
naprosto razmakne krajeve već dovršene priče
naprosto treštanje i vrisak
stanu
No hay comentarios:
Publicar un comentario