viernes, 6 de noviembre de 2015

ANDRI PEER [17.400] Poeta de Suiza


Andri Peer

Andri Peer (Nació el 19 Diciembre 1921 in Sent, Suiza  † 2 Junio 1985 en Winterthur) fue un escritor suizo.

Escritor suizo, nacido en Sent en 1921 y muerto en Winterthur en 1985. Estudió Filología Románica y fue profesor de instituto. Gran conocedor de la literatura universal y de las nuevas tendencias de la lírica del siglo XX, consiguió romper con las formas tradicionales y con modelos lingüísticos acabados, dando así lugar a una renovación de la lírica romanche. Su primer libro de poemas apareció en 1946, Trais-cha dal temp (Baile del tiempo). Hasta su muerte publicó otros catorce más, entre ellos L'Alba (El alba, 1975) y Poesias (Poesías, 1977). No sólo formalmente, sino también temáticamente, la lírica de Peer está abierta a todo, aunque domina sobremanera la visión del hombre del siglo XX que no puede cerrar los ojos ante la barbarie. Escribió también narraciones en las que se deja ver un intento de escape del provincialismo; sin embargo, Peer siguió a lo largo de toda su vida estrechamente unido a su tierra natal, hecho que, junto con el paso del tiempo, es uno de los motivos más recurrentes en su obra literaria.

OBRA:

Deutschsprachige Werke und Gedichtsammlungen mit synoptischer deutschsprachiger Übersetzung:

Sgrafits . Rätoromanische Gedichte . Mit deutscher Übertragung von Urs Oberlin . Rascher, Zürich 1959.
Drei Gedichte . Hürlimann, Zürich 1962.
Weihnachten in Carolina . Vier Weihnachtsgeschichten . Reinhardt, Basel 1966.
Erzählungen . Gute Schriften, Zürich 1968.
Jener Nachmittag in Poschiavo . Erzählungen aus Graubünden . Reinhardt, Basel 1974.
Die Zündschnur . Schweizerisches Jugendschriftenwerk , Zürich 1978.
Refügi . Gedichte . Rätoromanisch und deutsch. Wado, Zürich 1980.
Poesias = Gedichte . Deutsch von Herbert Meier . Desertina, Disentis 1988.





Viento del sur

Esta noche
ha estado el viento tocando el órgano
entre los árboles del bosque.
Ráfagas de lluvia azotaban y cedían;
por la mañana:
ramas rotas
como huesos carbonizados.

Entre dos golpes de viento
He oído tu voz.

(De Il Chomp sulvadi)





Favuong. 

Quista not
ha il vent suná l´orgel
aint ils gods
intuorn ed intuorn.
Perchadas da plövgia,
roms ruots
perquai via,
0ssa s-charbunada.

Tanter ün bof
n´haja dudi tia vusch.






I dà

I da ögliadas chi strendschan sco chadainas
e cloms chi sco lantschas trafichan

I da suspürs chi as disfan sco nüvlas
e gravurs plainas d'üna sön d'palü

E temmas daja chi cuorran sco incendis
cha'l vent chavalgia bluord e paschiunä

I da sgrischuors chi scruoschan sco lavinas
e schmerdschan las culuonnas da la spranza

I da avainas chi chantan sco funtanas
ed otras taisas d'naira stanglantüm

Algrezchas daja vivas sco la flomma
serainàs sco'l ruschè da la daman

I da stüfchentschas süttas da sablün
e planas sco las uras da l'iffiern

E ödis chi't schmagliaintan dadaint oura
ün avel tuorsch per battiar ils morders

I da rüglentschas sco zuolper ardaintas
chi ruojan tras las fibras da la charn

I da langurs chi cloman sco guitaras
tras il fögliam nocturn d'Andalusia

E pestilenzas daja aschas e superbgias
armadas culla spada dal schnuizi

I da oduors chi branclan e charezzan
sco bratscha da marusas cupidadas

E prüvadentschas daja lammas sco naivadas
o albas sunasonchas giö da tschêl!





II sömmi

Sömmi o veement tamtam
chi battast mas taimpras tendüdas
cun teis mans dad ajer
cur cha dalöntsch illa not
ils temporals
roudlan lur charramainta
chi scruoscha d'imnatschas
Tarn ta-tam

Cur las chavorgias as dervan,
gruoglias plajas dal muond.
Cur las increschantüms
tü chatschast sco nüvlas blerüra
sur la savanna da l'invlüdanza
o pussant, da nossas ormas bescher!
Sömmi, immens tamtam da la not.
Perche clomast nanpro
las giuventüms najantadas?
Tarn taradam-tam

Sömmi träum rêve dream —
teis clom ais üna sunasoncha d'algords
teis flä ün cour chi spisgiainta la terra.
La not cun battüdas d'ala
invüda la spranz' illas vals
sco verms da glüm aint il erbaduoir.
Mo suot tias mastrinas sadajan
las rupettadas da la temma
sco la scossa rupestra
ch'Orion be füergia
vain sdasdond aint il cuvel.
Tarn tatam tu tamtam

Sömmi, uonda profuonda
sü da Fabiss
greiva da peschs, lindornas e giambers
e straminablas limargias.
Ingio ir cun ti' abundanza marina?
Sömmi, s-chima e sflatschaduoir
cunter la grippa da nos' immaint
Tarn tara-tamtam

Sömmi, tü ieroglif
cha'l Destin malvugliaint
tessa illa schmurdüm.
Insaina da sang e da fö
cura mä palantada?








No hay comentarios:

Publicar un comentario