D. J. Opperman
(Dundee, Natal, Sudáfrica 1914 - Stellenbosch, 1985)
Diederik (Dirk) Johannes Opperman (Dundee, Natal, 29 de septiembre de 1914-22 de septiembre de 1985) fue uno de los poetas sudafricanos en afrikáans más conocidos.
Fue profesor en Pietermaritzburg y Johannesburgo, y más tarde en la Universidad de Stellenbosch de 1960 a 1985. Colaboró en las revistas Die Huisgenoot y Standpunte, y ganó diversos premios.
Obra
Poesía
Heilige Beeste (Vacas sagradas, 1943)
Negester oor Ninevé (Nueve estrellas sobre Níniveh, 1947)
Joernaal van Jorik (El viaje de Jorik, 1949)
Engel uit die klip (El ángel de la piedra, 1948)
Blom en baaierd (Flor y caos, 1948)
Periandros van Korinthe (Otelo (1956)
Groot verseboke (Gran poemario, 1951)
Heilige beeste (Bestias sagradas, 1943)
Komas uitin bamboesstok (Comas de una caña de bambú, 1949)
Drie-Eeue Stigting (Fundación Tres, 1956)
Voëlvry (Desaforado, 1968)
Prosa
Periandros van Korinthe (Periandros de Corinto, 1954)
Vergelegen (Un lugar llamado, lit. "Lejanía", 1956)
Voëlvry (Fuera de la ley; lit. "Pájaro libre", 1968)
Ensayos sobre literatura[editar]
Wiggelstok (Varita mágica)
Naaldekoker (Libélula)
Verspreide opstelle (Ensayos dispersos – lo opuesto a "Ensayos colectados" en afrikaans)
Hoe om ’n bundel Chinese poësie te skryf
Skryf op snippertjies papier:
berg, bamboe en blom,
verder: boom en stroom en droom,
en skommel telkens om.
Metés en un chambergo
unos papelitos
donde escribiste las
palabras vieja,
muchachos, mufa,
olvido, problemático,
percanta, otario y un par más:
(p.ej. guapo, garufa).
Sacudís y anotás.
Basado en Hoe om ’n bundel Chinese poëzie te skryf
Cómo escribir un libro de poemas chinos
(versión literal)
Escribe en unos papelitos:
montaña, bambú y flor,
agrega: árbol y arroyo y sueño,
revuelve una y otra vez.
Teks:
Op ’n Sondagmiddag loop die weduwee Viljee
in swart geklee
met twee kolliehonde langs die see.
C. M. van den Heever:
O skemervloeiing van die najaarsee!
Jou Sondagende branders plooi en val
en langs twee meeue dwaal ek geweduwee
maar ewig ruis om my die Al.
I. D. du Plessis:
My twee windhonde draf
soos fezze langs die see;
ek vra Ali en Allah af
waar is meneer Viljee?
W. E. G. Louw:
Droef kyk my oë
deur die trane heen,
soos amandelbloeisels
deur die eerste reën;
ek rou oor die duine,
my bleek hande waai,
en ’n hond byt sy stert, soos hy draai, soos hy draai …
N. P. van Wyk Louw I:
O God! làngs U skríklike water
stap die weduwee Viljee
met dié weet: die waan en die waansin word later
twee honde wat dráf waar sy trèe.
N. P. van Wyk Louw II:
Op ’n Sabbatmiddag
(die dag is goed)
lê la veuve de Villiers
die heilige snol
bo die boulevard
(a) aars-e-lende om te kies
effens be-swaard
tussen twee kol-lies(te)
Uys Krige:
O wee,
o wee,
in swart geklee
op'n Sondagmiddag
loop die we-
duwee
Viljee
met twee,
net twee
kolliehonde langs die see,
die see,
die see …
Elisabeth Eybers:
Portret van ’n weduwee
Sy staar na die blou are op haar hand
terwyl sy in die Sondagmiddag wat
neerskyn op die rustelose strand,
geduldig sit of loop en peins: Nou dat
die vreemde bloeisel van herinnering
– skaars liefde, skaars geluk – nog vir haar bly
sal sy uit hierdie aardse wisseling
en haar verlies tog weer die sterkte kry.
So het sy klaarheid in haar gees gevind
en so geweet die middag langs die see
sy sal aan die twee kinders wat haar bind
haar hele lewe wy as weduwee;
en word sy later weer deur een gevra
wat sal sy vir hom antwoord: Nee of Ja?
Ernst van Heerden:
In lanferwimpels tree,
haar wandelstok ’n swaard,
die weduwee Viljee
in grandiose vaart
verby die sinderende kaai.
Waarheen die bruingepeesde spiere,
die slink en wulpse draai
van haar kaniene diere?
S. J. Pretorius:
O Here! ek word so opgewonne
as ek die arme honne
so kaalpoot sien draf,
maar wat kan ek, we-
duwee Viljee,
doen met my pullover en staf?
No hay comentarios:
Publicar un comentario