sábado, 4 de mayo de 2013

ADISA BAŠIĆ [9759] Poeta de Bosnia Herzegovina




Adisa Bašić

Adisa Bašić nació en 1979 en Sarajevo, BOSNIA-HERZEGOVINA. Es licenciada en Literatura Comparada, y posee una maestría en Derechos Humanos y Democracia. Pasó un año en Alemania con una beca del DAAD para estudiar alemán y Medios de Comunicación en la Universidad de Phlipps en Marburg. Ha viajado mucho y ha participado en una serie de encuentros literarios en Bosnia y en el extranjero. En 2003 pasó cuatro meses viajando por los EE.UU., junto con otros escritores jóvenes de países en conflicto y ha dado lecturas de San Francisco a Boston. Trabaja como periodista en la sección de cultura de Slobodna Bosna semanal, el de mayor circulación diaria de Bosnia, donde tiene una columna literaria.

Adisa Bašić ha publicado dos libros de poesía, Hava’s Sentences (1999) and Trauma Market (2004).  Su poesía y la crítica literaria han sido publicados en las revistas más importantes de la región, incluyendo Sarajevske sveske, Novi pogledi and Treci trg. Her story "To Survive Hitchhiking"was awarded at UNESCO competition for best short stories of young writers from South-Eastern Europe, while her second book Trauma market was selected for best poetry collection at International Publisher's Encounters “Voyage to the Center of Europe” in Pazin, Croatia, awarded with a one-month fellowship in Graz, Austria.




Día de guerra común

-abrir tus ojos. levantarse.
-despertarlo.
-prepararlo para la línea del frente
-darle una rutinaria despedida, sin llorar
-traer agua
-tomar un baño
-preocuparse acerca del período perdido
-depilarse las cejas
-leer el mismo libro por quinta vez
-aguzar tus oídos para los disparos en dirección donde el monta guardia
-irse en búsqueda de harina
-correr a través de las calles
-escuchar una explosión
-sentir el soplo del metal o la piedra
-recostarse
-tocar tu herida con tus dedos
-lamer sangre
-acostarse un largo tiempo
-no llorar
-abandonar
-abrir tus ojos. levantarse.

Publicado en http://www.joinercenter.umb.edu/
Traducido del inglés por Myriam Rozenberg





DEL POEMARIO Re~enice o redu


Pogled unazad

Sje}am se davno minulih ljeta, 
Koja odnese vremena bijeg.
Al' ne znam {to mi sje}anje smeta
Za{to u du{i }utim snijeg.

Uporno tragam za zrnom vatre
Za bljeskom {to je djetinjstva trag.
Al' mrak me uvijek nanovo satre
I prekrije du{e umorne prag.

Shvatam, uz mene ne bijahu ljudi
Nemade srcu ko utisnut znak
I zato trpim taj udes hudi.

Da mi je samo da rastjeram mrak!
I da iz kraja gdje Scila sudi
Uzletim brzo na ~isti zrak..






Ne znam da ne mislim

^ak i kad spavam
i kad me bude
i kude
kad mi sude
i meni se ~ude
i kada bude 
pa sre}em ljude
same i hude
dok misli mi lude blude,
ne reci da ne mislim,
jer ja to ne umijem.






Liban

Slika vojnika
jakog
sa {ljemom
na glavi,
slika djeteta
golog
bez {ljema
i glave
danas je na TV-u
samo sterilna vijest.






Red

Vidjela sam bulu sa izgri`enim 
noktima,
mislila dugo o poretku stvari
tra`e}i neki red,
nebo je polako crnjelo,
u snu se gu{io grad,
a mene,
mene je punio jed.










No hay comentarios:

Publicar un comentario