Lieke Marsman
Lieke Marsman (Holanda, 1990) vive en Ansterdam. Estudia filosofía y escribe desde muy joven. En 2010 publicó su primer libro, con el que ha recibido prestigiosos premios. Esta es su web: http://www.vanoorschot.nl/
Tus ojos están tan rojos porque
alguien te dijo tus ojos son tan azules y
eso te llegó. Cuando alguien llega
no tiene que quedarse mucho para
poder quedarse, y lo raro de que llegue alguien
es que te aprieta, golpea y, aún así,
te tranquiliza.
[…]
Qué puede salir bien
en una ciudad donde no conoces
ningún lugar para descansar y te quieres
sentar en todas partes, donde
te gustaría perderos juntos
entre la multitud
y desaparecer, donde las estatuas vivientes
se quedan atrás del mismo modo en que
nos vamos quedando atrás nosotros.
(Traducción de Emily Roberts y Annemarie Broers)
http://estabanlocos.tumblr.com/post/32532526691/lieke-marsman
Love in times of solitude
If you’re going to act like this I’ll have to point out your resemblence
to a piece of bread that has been dragged through water, I don’t mean
a muddy slice of french toast but a bun gone bad down the sink.
If you’re going leave it up to me I’ll start to have doubts – the difference
between anxiety and love is not a physiological fact but the result
of psychological interpretation my friend in therapy has told me
and I’m a real thinker, so there’s a problem. For fun we used to
mix up titles of famous books, One hundred years of Cholera, Love
in times of solitude – is dangerous, I want to say, in times
of solitude something that isn’t love at all can start to seem
like a feeling that grows bigger and bigger in you, that is
indeed confusing, but it’s not love. If you’re going to be funny about this
I’ll feel obliged to send you a picture of a drooling cat, that’s funny,
if you’re going to act difficult I’ll doubtlessly have eight reasons
disproving your position and I’d like to name them here 1) I can’t stand
the idea of being ‘here and now’ with you and would like to push
that thought in front of me dragging you behind it 2) I am a loser
for whom the difference bewteen love and sex is not within reach, a
detached house done living, an almost empty office where nothing rests
but pianosounds, black coffee and the black in front of my eyes
is swarming 4) your favourite writer has an extensive bibliography
with a couple of apogees but I can name at least five authors who I think
are better 5) however I cannot make a birdhouse for you, I was bragging
6) your salamispaghetti is alright but my Kaiserschmarrn
is unsurpassable 7) being content is less happy than extasis,
true, but still my highest goal so I’d rather sit still in front
of my rotten windowsills than end up moaning between
your stainless sheets 8.) you say that I’m a lucky dog, I am
in fact a crying poodle. But should you ever get that feeling
that you’re a useless person on a useless day again, consider
reading one of those literary classics, it might help you, sweetheart.
(poema originalmente escrito en holandés y traducido al inglés por la autora)
- See more at: http://www.barcelones.com/cultura/lo-que-hay-que-leer-cinco-poetas-jovenes-a-las-que-hay-que-seguir/2013/09/#sthash.Ke19VXxG.dpuf
EL BIG BANG
Dice por la noche un físico por la televisión
que también es posible que un día el universo
deje de crecer y que lentamente, más rápido
que la luz, haga implosión. En ese caso,
después de nosotros podrían surgir todavía
trillones de universos y ahora tan sólo pendemos
debajo de un árbol genealógico universal. Cuesta
imaginar que sólo sea posible propagarse
dejando de existir.
Por la mañana, cuando al comenzar
un día veo cómo me he puesto otra vez
a respirar, comparo esta eyección
indiscriminada de astros con mis pechos
ascendentes y descendentes, con la antena de
una radio, que puede extraerse y meterse
sin objeto una y otra vez y a continuación,
de momento mi intento más logrado,
con una anémona de mar.
Lieke Marsman (título original: Oerknal; extraído de Wat ik mijzelf graag voorhoud [Mis queridos espejismos])
© Traducción española: Diego J. Puls 2011
(publicada en las 23 lenguas oficiales de la Unión Europea por la Casa flamenco-neerlandesa deBuren, Bruselas, con ocasión del premio Het Liegend Konijn a la mejor opera prima de 2011)
Lieke Marsman
Wat ik mijzelf graag voorhoud
BESTELLEN
In haar eind 2010 verschenen debuut gedichtenbundel Wat ik mijzelf graag voorhoud legt Lieke Marsman (*1990; geen familie van) niet alleen gedachten vast maar ook plaatsen en dagen. Zij trekt ze aan als kledingstukken, om te zien hoe zij voelen, en om ze vervolgens weer achter te laten. De dichter kantelt taal als blokken om, om waar te nemen wat zich aan de achterzijde van een begrip bevindt.
Deze bundel is gevuld met taal die je het ene moment ontsnapt en die je een volgend moment naar je toe kunt halen. Hij confronteert de lezer met een heel nieuwe poëzie, losgerukt van conventies en tegelijkertijd klassiek.
Je ogen zijn zo rood, omdat
iemand heeft gezegd dat je ogen zo blauw zijn en
dat heeft je geraakt. Het fijne aan geraakt worden
is dat het niet lang hoeft te duren om lang
te blijven duren en het vreemde aan geraakt zijn
is dat het nagalmt en nastampt en toch ben je
er stil van.
[...]
Wat kan er goed gaan
in een stad waar je niets
weet te liggen en overal
wil gaan zitten waar je
elkaar in de massa kwijt
wenst te raken waar levende
standbeelden op eenzelfde
manier zijn achtergelaten
als wij met elkaar doen
[...]
'Lieke Marsman is overduidelijk een groot talent.'
– Erik Lindner in De Groene Amsterdammer –
–'Ze kan het, geen misverstand daarover.' Arjan Peters in de Volkskrant
No hay comentarios:
Publicar un comentario