El poeta mártir, Vũ Đình Văn
VŨ ĐÌNH VÀN
Vũ Đình Văn nació en febrero de 1951 en Hanoi, Dai distrito de Vu Ban, provincia de Nam Dinh, Vietnam. Su padre se trasladó a Hanoi a vivir de las drogas en la calle norte Lan Ong. Vu Dinh estudió Literatura en su infancia en Hanoi y se alistó en diciembre de 1971, mientras estudiaba ciencia tercer año de Literatura de la Universidad de Hanoi. Sirvió en el Cuerpo de misiles del Ejército en la Fuerza Aérea del Ejército Popular de Vietnam. Después de un período de formación, su unidad estaba en condiciones de combate en el campo de batalla en Quang Tri luego de vuelta al norte para unirse contra el ataque aéreo de EEUU en Hanoi en la batalla de Dien Bien Phu.
Falleció el día 27 de diciembre de 1972 en Dong Mai, distrito Thanh Oai, provincia de Ha Tay. Vũ Đình Văn comenzó a escribir poesía ya que en la escuela secundaria y durante su corta vida se las arregló para escribir un buen montón de poemas.
Obras
Thơ Vũ Đình Văn
Đêm hành quân qua phà Long Đại
Nửa sau khoảng đời (2007)
La próxima mitad de mi vida
La misma línea de letras, pero dos partes de la vida –
La mitad anterior se ha ido. ¿Quién se acuerda?
El tiempo con mis compañeros combatientes
Es la vida que recuerdo esta noche.
Si tengo que compartir una mitad con mi amante,
Oh querida, toma por favor la primera mitad,
Cuando nos mirábamos con inmenso anhelo,
Nuestro tiempo de gran amor, sin estación ni límites.
Ah, en la noche marchábamos tan rápido al ataque –
Tus ojos, mis ojos, tantas estrellas.
Sonaba el silbato de marzo. Las estrellas se volvían inquietas:
– Vuelve a casa querida; excitados, nos reíamos.
Durante la marcha nocturna, te extrañaba demasiado.
La primera parte recordaba a la segunda.
Aquí los bosques eran verdes y podíamos escuchar las olas del
mar azul.
Podías tratar, pero nunca podías encontrarme.
El cigarrillo de Sam Son decía que la noche era profunda
Pero la gente de Ha Trung me dijo que no temiera perderme.
Quienquiera que haya llamado a la montaña frente a la casa
Giang Hac
Calentaba así nuestras espaldas con la cinta de Cu Eu.
Ah, la segunda mitad de la vida está llena de amor,
Deliciosas noches en altiplanos centrales.
El mar de Nga Son lame la costa cálida.
Ustedes, muchachos que parten, ¿qué hago con mi anhelo?
Los viejos tiempos medio nos pertenecen:
El frente, la retaguardia, Cu Eu, Giang Hac.
Desearía que aquellas cartas nunca se hubieran perdido
Para que pudieran ligar esta parte de la vida con la otra.
Las noches del interior son las noches de los cocoteros.
Los cocoteros tocan mi corazón; así es como me duermo.
Ah, la parte de la vida que es esta noche arde roja.
Espera mi regreso para compartir este fuego contigo.
Antología de poemas de Vietnam
Traducción de León Blanco,
con la colaboración de G. Leogena
Đêm hành quân qua phà Long Đại
Đêm ấy, đêm trăng
Chúng tôi hành quân qua phà Long Đại
Bom nổ chậm rình ở hai đầu bãi
Pháo sáng lập lờ vòng quanh
Mặc quân thù cứ xuống bến đi anh
Nước Nhật Lệ khuya rồi còn âm ấm
Tiếng côn trùng không kêu làm đêm đi rất chậm
Càng hay cho nhiều chuyến phà sang
Xe chở đá làm đường
Lầm lầm như gấu
Sáng mặt người xuống khe tìm chỗ giấu
Chờ qua cửa khẩu đêm nay
Đoàn xe hàng đi nấp trong cây
Xuống phà lần chót
Bọn xích chúng tôi sốt ruột
Kêu rầm rù rung cả đồi mua
Đêm rất xanh chẳng ai đi đèn rùa
Người lái xe chiến trường trăng trong đôi mắt
Chở nặng, rú ga, leo dốc
Tời giùm một chiếc xe lầy
Ở nơi sống chết từng giây
Càng đẹp thêm tình đồng đội.
Đêm ấy đêm trăng
Chúng tôi hành quân qua phà Long Đại
Nơi mảnh bom thù dày hơn đá sỏi
Nơi trao tay mình tiền phương hậu phương
Nơi ấy ngã ba chiến trường
Nơi một tấm ván phà mấy trăm vết đạn
Nơi ngọn hải đăng trong gió gào vẫn sáng
Nơi mở đường đưa máu chảy về tim
Nơi chuyến phà sang ngang trong đêm
Tôi thấy lửa gọi những ngày sẽ đến
Thấy những xe hàng nôn nao ra tiền tuyến
Và những đoàn quân đi xanh dãy Trường Sơn
Tự nhủ lòng mình hãy tỉnh táo nhiều hơn
Quyết canh giữ những con đường cho mãi mãi
Đêm ấy đêm trăng
Chúng tôi hành quân qua phà Long Đại
No hay comentarios:
Publicar un comentario