domingo, 9 de febrero de 2014

KATERINA KARAYANNI [10.914]



KATERINA KARAYANNI 


La poeta Katerina Karayanni (Salónica, GRECIA    1970) es autora del poemario zoom («ζουμ», Αθήνα, Ποιήματα των φίλων, 2012).  


Traducción y nota: Mario Domínguez Parra

Ver más traducciones blog:
http://logotejnikimetafrasi.wordpress.com/
  





serie hipnotizada

deja
déjame
mirar a mi muerte a la cara
concluir su mito

sobre un tálamo oscuro voy de puntillas
y caigo, caigo
con el peso de la aguja de pino
gozo sacrificada
cada centímetro de mi caída

aturdimiento la continuación
serie hipnotizada
y acabo, doy luz a la sangre
de la pérdida más dulce
locura frustrada
la espumada luz me arrastra
más débil
más sometida

eres magia
soy la debilidad
no lucho contigo
te bebo
tu gota crea un mar
y yo me neutralizo






υπνωτισμένη σειρά

άφησε
άφησέ με
να κοιτάξω στα μάτια του θάνατού μου
να αποτελειώσω τον μύθο του

σε σκοτεινό θάλαμο ακροπατώ
και πέφτω, πέφτω
με το βάρος της πευκοβελόνας
απολαμβάνω θυσιασμένη
κάθε εκατοστό της πτώσης μου

παραζάλη η συνέχεια
υπνωτισμένη σειρά
και λήγω, γεννώ το αίμα
απ’ τον πιο γλυκό χαμό
επίδοξη τρέλα
τ’ αφρισμένο φως με τραβάει
πιο ανίσχυρη
πιο υποταγμένη

είσαι μαγεία
είσαι η αδυναμία
δεν σε παλεύω
σε πίνω
η σταγόνα σου φτιάχνει θάλασσα
και εγώ μηδενίζομαι







ciego

Insiste
No lo dejes, agárrame
Apretújame
Frente a esta vida, sin vida
Con el cero del sonido para tenerte
Sentirte, espasmo
Entre mis entrañas pétreas y suaves
Y sólo así
Y sin embargo no ocurre, que toda esta superficie
Aguante en calma
Y con todo esto que quiere explicar lo inexplicable
Que se tiñe por un ahogo de color erróneo
Lo impropio
En el exterminio, en tu mordida
Vaivén de mi cuerpo
Sin aviso
Moratón sin aviso
Como tu boca húmeda






τυφλό

Να επιμένεις
Μην το αφήσεις, να με κρατάς
Να με σφίγγεις
Απέναντι σ’ αυτή την ζωή, δίχως ζωή
Με το μηδέν του ήχου να σ’ έχω
Να σε νιώθω, σπασμό
Ανάμεσα στα πέτρινα και τρυφερά μου σπλάχνα
Και μόνον έτσι
Και όπως δεν γίνεται, όλη αυτή η επιφάνεια
Να αντέχει ακύμαντη
Και μ’ όλα αυτά που θέλουν να εξηγούν τα ανεξήγητα
Που βάφονται μ’ έναν σκασμό από το λάθος χρώμα
Το αταίριαχτο
Στον αφανισμό, στο δάγκωμά σου
Του κορμιού μου σάλεμα
Τυφλό
Τυφλό χτύπημα
Σαν το υγρό σου στόμα






ortografía

los sentidos se escriben con el culo al aire
tiernas putas de nuestros corazones
con el crimen inocente






ορθογραφία

οι αισθήσεις γράφονται ξεβράκωτες
τρυφερές πουτάνες της καρδιάς μας
με άθωο το έγκλημα



No hay comentarios:

Publicar un comentario